Het begon met een borrel met de onderwijskunstenaars. Vlak voor de borrel officieel eindigde was C al aan het lobbyen. Of er mensen door wilden? Uiteindelijk gingen we met z'n drieën diep in West eten op de 17e verdieping van een hotel. Het uitzicht was top, maar mijn leeftijd te hoog. Te hoog voor de dj die aan het draaien was, te hoog voor het volume wat wij moesten aannemen om elkaar te verstaan. Maar we hielden vol en daarna wilden C en ik nog door. De bestelde Über kwam niet opdagen, dus pakten we de nachtbus. Twee haltes later kwam de Rus binnen. Hij reageerde alsof hij met ons had afgesproken, kwam tegenover ons zitten, begon te praten en hield niet op. Ik onderbrak hem om toch even uiting te geven aan mij verbazing. Hoe groot is de kans dat je midden in de nacht, diep in West iemand tegenkomt die je de week ervoor geïnterviewd heeft? Hij vond het allemaal heel normaal, en dacht niet aan die 862.965 mensen die in Amsterdam wonen en dat het in dat licht misschien wel opmerkelijk was. De Rus haalde zijn schouders op, in Moskou kwam je constant mensen tegen.
RSS-feed
