Caroline Ligthart
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  Caroline Ligthart

Ceci c'est pas wat het lijkt

9/1/2017

0 Comments

 
De actie met het achterlaten van exemplaren van Russisch water gaat onverminderd voort. Ik zat in de trein toen een man voor mij ging zitten. Ik zag hem op de rug.
Hij installeerde zich. Jas uit en aan het haakje, deodorant onder zijn oksels, tijdschrift uit zijn tas, koptelefoon op, lezen. Hij zou naar alle waarschijnlijkheid niet op Sloterdijk uitstappen. 
Ik bedacht dat het grappig zou zijn om een boek tussen de stoelen door te steken. Maar het probleem was dat het een aantrekkelijke man was.
Op alle boeken die ik achterlaat zit een post-it met daarop: Voor jou! Maar in dit geval was ik bang dat het verkeerde ideeën zou opwekken. Toen volgde er een discussie in mijn hoofd. Dat ik daar schijt aan moet hebben. Dat het ook nog wel eens grappig zou kunnen uitpakken. Dat ik es uit mijn comfortzone moest. Dat ik laatst een artikel over faalangst las waarin juist het expres falen gepromoot wordt. 
Ik krabbelde toch nog even snel: En als je niet van lezen houdt, laat je hem dan liggen voor een ander? stak het boek tussen de leuning door en wachtte tot hij het uit zijn ooghoek in de gaten kreeg. 
Hij draaide zijn hoofd een slag, glimlachte, en nam het aan. Geroutineerd. Alsof hij elke dag briefjes uit de lucht pakt.
0 Comments

zondag

8/1/2017

0 Comments

 
Foto
0 Comments

kloosterleven

6/1/2017

0 Comments

 
Door vriend M werden M en ik gekoppeld. Dit omdat zij niet schrijft met kinderen in het ziekenhuis, zoals ik, maar tekent. M vond dat een mooie overeenkomst. M en ik ook.
Of ik zin had haar kant op te komen, omdat ze 'hier' niet zo lang meer zou wonen. Dat 'hier' bleek een klooster te zijn. Zij bewoonde de rechtervleugel. Na de busreis werd ik in een andere tijd geslingerd. M haalde me van de bushalte met haar grote witte hond, en we liepen door het bos tot dat bos van het klooster werd. We zagen tien herten rennen. Via de nonnen die op de heuvel begraven waren, liepen we naar haar vleugel waar we - tegen de verwachting in - niet aan het zelfgebrouwen bier gingen, maar aan de zelfgemaakte geelwortel/sinaasappelthee. ​
Foto
0 Comments

zinloze held

5/1/2017

1 Comment

 
Na 23.00 uur vertrok de metro vanaf Gaasperplas. Vlak bij mij stonden twee vrouwen waarvan er een sjans had van een man. Het ging er heel gemoedelijk aan toe tot het niet meer gemoedelijk ging. Toen had de man zijn beide handen om de keel van de vrouw gelegd. Ik sprong erop. Tegelijk met twee andere mannen. Iedereen had wel iets te zeggen of te schreeuwen. En dat doorkruiste het schelden van de vechtende partijen.
Ik pakte de kin van de man en wrikte uit alle macht. Mijn poging die kin mijn richting op te krijgen en zo ook zijn aandacht, mislukte jammerlijk. Zijn pupillen waren planeten. 
In de kluwen waarin ik verkeerde was ik een opvallend witte vlek.
De metro stopte, de vrouwen rukten zich los en struikelden het perron op. De man stond even doodstil en glipte er op het allerlaatste moment achteraan. 
Ik had niks uitgehaald. Toen zag ik de brokken roti verspreid over de vloer liggen, ik keek naar mijn laarzen en zag dat die verpest waren door dit staaltje zinloos ingrijpen. Had ik toch ergens een indruk achtergelaten. 
1 Comment

Talenten

4/1/2017

0 Comments

 
Wat doet een schrijfster als ze eigenlijk moet schrijven? In café Latei een lamp kopen voor een zomerhuisje waar nog geen enkel lichtknopje is te vinden, afspreken dat ze hem einde middag komt halen, bij thuiskomst bedenken dat ze geen korting heeft bedongen, bellen om haar eisen op tafel te leggen en er dan pas van overtuigd raken dat ze toch beter kan schrijven dan zakendoen. 
0 Comments

boeien!

3/1/2017

0 Comments

 
Ik was een beetje een verlate Sinterklaas of een witte Zwarte Piet aan het spelen. Met een tas vol boeken liep ik het Centraal Station in en legde her en der exemplaren van Russisch water. Dat deed ik zo nonchalant mogelijk.
Bij de vleugel stond een hele meute te kijken naar een jongen die ingewikkeld danste op makkelijke muziek. Ik haalde adem, drong me door de massa en legde een stapeltje op de vleugel.  
Ik vond het een leuke actie en ergerde me aan mezelf omdat ik me bewust was van al die mensen en dacht: wat zullen ze wel niet denken. 
Foto
0 Comments

dikke mensendag

2/1/2017

0 Comments

 
Ondanks de systeemstoring van Schiphol, werden we het vliegtuig in gedreven. Ik zat aan het raam en al snel kwamen twee gigantische IJslanders de rest van de rij vullen. De armen van mijn buurman puilden over de armleuning.
Er werd omgeroepen dat we minimaal een uur vertraging zouden hebben. De man trok zijn schoenen uit. Dat vond ik geen goed idee, behalve dat het herinneringen aan de Camino opwekte. De schoenen waren uit, maar die geur alleen was blijkbaar niet voldoende. Zijn trui ging uit. Dat vond ik eigenlijk ook niet zo'n goed idee. Toen werd het wachten geblazen terwijl ik klem zat tegen het raam.
Na bijna twee uur was het zo ver. We gingen de lucht in. Dat veranderde jammer genoeg niets aan de houding van mijn buurman. Ik had een prettige stemming met alles wat ik in het vooruitzicht heb, dus vermaakte ik me kostelijk daar bij het raam.
In Reykjavik miste ik net de shuttle, maar kon toen helemaal voor in de volgende bus plaatsnemen. Dat leek prachtig tot er een dikke vrouw naast mij kwam zitten. Zij was twee keer zo dik als de dikke man. Met mijn wang tegen het raam vroeg ik me af of hier een boodschap of een thema achter zat. Ik verblijf in Kexhostel. Uit voorzorg nam ik het bed bij de deur.
0 Comments

Moederlijk

2/1/2017

0 Comments

 
De sprinter stopte in Muiderpoort. Ik nam de trein terug en had precies 2 minuten om over te stappen op de trein naar Castricum. Voor CS bleef  de sprinter 3 minuten staan. Dat betekende dat ik pas om 12 uur in Castricum zou aankomen terwijl op het strand verderop de mensen klappertandend de zee in zouden rennen. 
Op het station Castricum bleek dat ik 45 min moest wachten op de bus. Ik stond te aarzelen. Was zo'n koude duik al deze obstakels wel waard? 
Een jongeling parkeerde zijn auto. Hij kwam met een grote bos bloemen weer uit de kiosk. Ik vroeg of hij toevallig richting het strand ging. Ging hij niet, maar hij bracht me wel even. Bij het afscheid merkte ik dat mijn leeftijd parten begint te spelen. Ik zei dat hij een schatje was. Hij lachte beleefd. 
0 Comments

January 01st, 2017

1/1/2017

0 Comments

 
0 Comments

te laat

1/1/2017

0 Comments

 
Op 1 januari wilde ik meedoen aan een nieuwjaarsduik in Castricum. Ik had een tas met exemplaren Russisch water bij me om in de trein achter te laten als nieuwjaarscadeautje. Ik ging even een sprinter in om boeken neer te leggen, dacht: ik moet wel op tijd er weer uit. De deuren gingen dicht. Ik dacht: ik dacht nog, ik moet er wel op tijd weer uit. 
0 Comments
Forward>>

    Foto
    Foto: Yvonne Witte

    December 2022
    November 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Juni 2016

    Blog t/m sept 2016

    Alles

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.