Wc-papier hielden ze ook maar voor de zekerheid karig, gelukkig zag ik net op tijd dat er nog maar een velletje hing. Maar als pelgrim mag je niet zeuren, dus dit heb ik allemaal niet geschreven. En ik word vast een beter mens.
Om 06.45 stonden we op en liepen naar de trein omdat het eerste stuk blijkbaar niet echt de moeite waard was. Op het perron ontmoetten we John, een Australische Amerikaan die regelmatig in Hilversum was voor zijn werk en in het hotel tegenover mijn woonboot verbleef. We liepen samen op en stopten op een gegeven moment voor koffie. Hij ging bestellen. Ik wilde aqua con gaz en koffie. Hij kwam terug met een leeg glas. Het meisje had waarschijnlijk con glass verstaan.
Hij liep weer naar binnen, met het lege glas en de juiste woorden in zijn hoofd. Maar blijkbaar was dit een ingewikkelde dag voor hem. Of wij jus d’orange in onze koffie wilden? Dat was hier gebruikelijk. Ik dacht eerst van wel, altijd leuk om nieuwe dingen te proberen, en van de Wizard leerde ik ooit koffie met baileys drinken in de ochtend. Maar toen ik me even voortelde hoe koffie met jus zou smaken, zag ik er toch vanaf. P dacht daar hetzelfde over. Het meisje kwam met het blad met onze koffie. Ernaast stonden kleine glaasjes jus. Ik vroeg voor de zekerheid of het niet het gebruik was om die erin te gooien. Ze schudde haar hoofd om zoveel gekkigheid.