Toen we het hoogste punt hadden bereikt, keken we niet alleen uit over de stad, maar ook even terug. In het vliegtuig, weet je nog, zagen we dat gebouw, en nu zweven we erlangs. Wat een tijd geleden, wat hebben we meegemaakt, en het is nog niet voorbij...
We liepen over de kam van het gebergte, met een boog om de stad heen om daarna langzaam af te dalen en daar, tot W's blijdschap, het Guggenheim te zien liggen. Via indrukwekkende loopbruggen en parkjes gingen we uiteindelijk eindeloze trappen af, naar het favoriete plein van W en zijn man B.
Na een smerig lekkere hamburger en frites, iets heel anders dan die sterrenlunchen die we gewoon waren te nemen, klopten we op de deur van de Albergue waar Angel ons allerhartelijkst ontving.
Ik verstond niet veel van hem. Hij des te meer van mij.
Een beetje onhandig lachen en af en toe op zijn schouders slaan was toereikend. Hij was een kop kleiner dan ik, maar hij had daar overduidelijk geen moeite mee. Hij begreep het best dat ik het bed wilde delen met W, dat was zo'n knappe jonge man, daar kon hij niet tegenop. Ik knikte flauwtjes. Ik wilde nu wel eens onder de douche.
Maar na de douche was Angel de engel die hij moest zijn. In een vlaag van mede-pelgrimheid had ik voorgesteld een wasmachine te delen, en had meteen de taak gekregen al die smerige sokken en onderbroeken te verzamelen en te proberen duidelijk te maken dat de ene zak wel en de andere zak ab-so-luut niet in de droger kon.
Dat heeft zo'n beetje twintig minuten geduurd.
Toen was alles duidelijk en moest ik me geen zorgen maken over de was. 'Carolina! Carolina! No te precupes!' Dat vond ik goed nieuws en ging in de ontvangstruimte zitten, waar een radio precies verkeerd was afgestemd, maar toch op een hoog volume met klassieke muziek de aandacht trok. Niet om aan te horen met al dat gekraak.
Ik vroeg aan Angel waar hij zo'n slechte radio vandaan had gehaald.
Het zat simpeler. De antenne was niet goed, de radio werkte alleen maar als hij zelf als antenne fungeerde. Ik vroeg of hij dat even voor mij wilde doen. Dat wilde hij.
Eskeria - Bilbao 30.8 km