Op de terugweg van de babyshower, liep ik door het bos naar het station en verdwaalde bijna meteen. Het begon te regenen. Mijn goedkope gympen bleken niet waterdicht. Modder tot mijn enkels. Het was weliswaar een mooi bos, alleen was het tijdstip zodanig dat ik me toch wat ongemakkelijk begon te voelen. Het laatste appje van Anne Faber kwam hier vandaan.
Het bos was uitgestorven.
Uiteindelijk schakelde ik toch maar google maps in en kwam uit bij hetzelfde punt waar ik het bos in was gegaan. Daar liep ik langs een stoplicht waar een berg bloemen lag en een briefje R.I.P. Anne.
Google gaf het aantal af te leggen minuten af. Ik zou de trein op 2 minuten missen. Een volgende kwam pas over een half uur. Daardoor had ik de tijd om bij een restaurant naar binnen te sneaken - wc's gelukkig naast de ingang - en daar kon ik, behalve plassen, mijn verzopen kop bekijken.
Iemand op de babyshower had gevraagd waarom het eigenlijk shower werd genoemd. Niemand wist het antwoord.
Het bos was uitgestorven.
Uiteindelijk schakelde ik toch maar google maps in en kwam uit bij hetzelfde punt waar ik het bos in was gegaan. Daar liep ik langs een stoplicht waar een berg bloemen lag en een briefje R.I.P. Anne.
Google gaf het aantal af te leggen minuten af. Ik zou de trein op 2 minuten missen. Een volgende kwam pas over een half uur. Daardoor had ik de tijd om bij een restaurant naar binnen te sneaken - wc's gelukkig naast de ingang - en daar kon ik, behalve plassen, mijn verzopen kop bekijken.
Iemand op de babyshower had gevraagd waarom het eigenlijk shower werd genoemd. Niemand wist het antwoord.
RSS-feed
