We sluiten onze week in De Eifel af met een raclette-avond op een berg. Tussen de Duitsers. De weg erheen voert door de wijngaarden die aan de Moezel grenzen. Op de berg staat een houten barak. Buiten een aantal bakplaten waar je met acht man omheen kan staan. Kaas verbindt. Binnen de kortste keer hadden we de leukste gesprekken totdat de vlammen uit onze raclette-installatie sloegen. Het werd opgelost door mannen die opeens overal verstand van hadden. De maan kroop omhoog, de sterren werden sterker, onze benen slapper. We daalden de berg weer af. Alleen was P de autosleutel kwijt. Niet te vinden. Door alle soorten kaas was ik zo los geworden dat ik me geen zorgen maakte. We liepen gewoon naar beneden, naar de auto. Hij zou wel weer ergens opduiken. En dat deed hij.
RSS-feed
