Tijdens lunchtijd kreeg ik contact met W die wilde weten waar we liepen. De locatie die ik stuurde was goed nieuws, want er was een heerlijk restaurant binnen handbereik waar hij in 2018 lunchte. Het bleek tijdelijk gesloten.
Ik wachtte rustig af. Toen W en ik het begin van de Camino del Norte (2018, hij liep door) deden, zocht hij tegen lunchtijd de beste plek uit om te eten, wat altijd meer dan geweldig was. Ik vermoedde dat hij nu even grondig research deed, en ja hoor, binnen no time had ik een adres in mijn telefoon waar we heen konden gaan. Omdat het leven te kort is voor kebab.
Het restaurant zag er niet uit, aan een winkelcentrum geplakt, kunstgras op het terras, maar een rij mensen voor de deur. Een goed teken. Het bleek vol, maar we mochten wel op het terras. De keuze bleek weer superb, laat dit aan W over. Eigenlijk is hij mijn persoonlijke trip-advisor.