verfrissend

Onlangs keek ik Zomergasten met Wiebes. En ja, ik werd dan nog net niet verliefd, maar was wel extreem gecharmeerd van de man. 
Een greep uit zijn geweldige uitspraken:
'Ik word boos op een ding, niet op mensen. Er is thuis ook wel eens een gebruiksvoorwerp waarvan ik vind dat het ont-dingd moet worden...'
'De wereld is ook een assessment centre voor jezelf.'
'Het was een heel bevrijdende beweging om mijn hobbies af te schaffen.'
'Sowieso moeten we "het idee" heilig verklaren. De vooruitgang begint met een goed idee.'
"Dan is het mislukt" is toch taalgebruik waartegen ik protesteer. Het betekent dat we aan de gang moeten en we in de vechtfase zitten.' 
'Je hebt 3000 kilometer door het bos gelopen, dan weet je nog steeds niet wat je wilt, dan heb je stevige kuiten gekregen. Ga iets doen! En dan kom je erachter wat je wilt.'
'De collega's worden wel eens geconfronteerd met de regenponcho, maar daar kunnen ze wel aan wennen...'

En dan laat ik zijn volledig in het leven staan door alles te geven (met de daarbij horende offers) nog weg. Normaal gesproken ben ik erg tegen gasten die al gewend zijn zich voor de camera te bewegen. Bekende Nederlanders, politici, enz. hebben hun riedel en het beeld wat ze van zichzelf willen laten zien al lang klaar, daar valt niet veel nieuws uit te peuren. Wiebes was de prettige uitzondering.