Afhankelijk van de thermiek zouden de vluchten tussen de 5 en 20 minuten duren. Ik deed een schietgebedje.
Het vliegtuigje (300 kilo hout en linnen) werd aan een lier omhooggetrokken en binnen drie seconden zaten ze op 100 meter hoogte. En weg was P. Ik besteedde mijn tijd met het uithoren van jonge jongens, die zonder uitzondering piloot wilden worden.
Mijn favoriet was de jongste, 12, die buiten gehoorafstand van de anderen zei: 'Als je iets wilt weten, moet je maar naar me toe komen,' hij knikte er vaderlijk bij. Bij hem zou ik de enige juiste informatie krijgen. Die andere jongens, 14, 16, 18, daar moest ik me maar niet te veel van aantrekken.
Dus verzon ik allerlei vragen en ging naast hem zitten. Hij vertelde me van alles, dat zijn moeder een van de slechts drie vrouwen van de vereniging was, dat hij had gevlogen, maar bang werd. Daarna nog wel een keer gevlogen, maar hij was er niet gek van. Dat hele piloot-zijn moest hij ook nog maar zien. Hij legde alle signalen uit die tijdens het opstijgen werden uitgevoerd, hand opsteken, knipperende lichten van de bus, walkie-talkie connectie, wat zijn dagindeling was als ze volgende week naar een vliegkamp in Frankrijk gingen, enz, enz.
P was inmiddels tot 1200 meter gestegen en kwam pas na 35 minuten weer op aarde. Het was uitzonderlijk lang geweest. En het mooie was, hij mocht nog twee keer.
Het vliegtuigje (300 kilo hout en linnen) werd aan een lier omhooggetrokken en binnen drie seconden zaten ze op 100 meter hoogte. En weg was P. Ik besteedde mijn tijd met het uithoren van jonge jongens, die zonder uitzondering piloot wilden worden.
Mijn favoriet was de jongste, 12, die buiten gehoorafstand van de anderen zei: 'Als je iets wilt weten, moet je maar naar me toe komen,' hij knikte er vaderlijk bij. Bij hem zou ik de enige juiste informatie krijgen. Die andere jongens, 14, 16, 18, daar moest ik me maar niet te veel van aantrekken.
Dus verzon ik allerlei vragen en ging naast hem zitten. Hij vertelde me van alles, dat zijn moeder een van de slechts drie vrouwen van de vereniging was, dat hij had gevlogen, maar bang werd. Daarna nog wel een keer gevlogen, maar hij was er niet gek van. Dat hele piloot-zijn moest hij ook nog maar zien. Hij legde alle signalen uit die tijdens het opstijgen werden uitgevoerd, hand opsteken, knipperende lichten van de bus, walkie-talkie connectie, wat zijn dagindeling was als ze volgende week naar een vliegkamp in Frankrijk gingen, enz, enz.
P was inmiddels tot 1200 meter gestegen en kwam pas na 35 minuten weer op aarde. Het was uitzonderlijk lang geweest. En het mooie was, hij mocht nog twee keer.
RSS-feed
