De boot lag er pico bello bij, de planten leefden nog en de drijvende tuin dreef.
Onze terugreizen kenmerken zich door vertraging, treinen die niet meer rijden, buschauffeurs die de weg niet weten, zich vastrijden en niet achteruit blijken te kunnen rijden. We waren dus blij verrast met het vliegtuig dat op tijd vertrok. Na de landing zagen we echter dat er geen treinen van en naar Schiphol reden. De Übers en Bolten van deze wereld hadden de prijzen al verdrievoudigd, dus wilden we een bus pakken, net zoals al die andere honderden passagiers. De halte die wij moesten hebben stond volgepakt met mensen, maar ik zag ergens anders een bus met Lelylaan erop. Leek me niet gek, P ook niet, dus sprongen we erin, deuren gingen dicht en voorlopig niet meer open. Bleek de bus via Badhoevedorp en Sloten te rijden. Niet erg, we zaten tenminste en al die Nederlandse nieuwbouwbuurtjes na die van Spanje, had iets onwerkelijks en daardoor boeiends.
De boot lag er pico bello bij, de planten leefden nog en de drijvende tuin dreef.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Blog t/m sept 2016 |