Mijn vader had een plan, een oplossing en actie ondernomen. Tot zover alles goed. Maar voor alle geniale plannen geldt: er zijn krachten die dat willen en gaan testen. In dit geval mijn moeder.
De regenton was besteld omdat mijn vader ervan overtuigd is dat er een sproeiverbod gaat komen deze zomer, en regeren is vooruitzien.
Voor mijn moeder is dat vooruitzien nog niet zo makkelijk te onderkennen.
De regenton was groot. Lelijk. En ook nog eens grijs.
Eerlijk gezegd voelde ik met haar mee, terwijl aan de andere kant de redenering van mijn vader naar mijn idee klopte als een bus, en uiteindelijk was het juist voor die planten van mijn moeder dat mijn vader deze actie ondernam.
Kortom: tja.
In de kleine binnentuin was er vanzelfsprekend geen andere plek mogelijk dan naast de regenpijp. Alleen stond daar een Haddonstonevaas. Die mocht ab-so-luut niet verplaatst worden, al was het maar vanwege de clematis die zich voorjaarsadequaat omhoogkronkelde. Ik bemiddelde.
De clematis overhevelen naar de tweeling Haddonstone, die pot daar, dat hier en dit weer daar. Intussen m'n moeder kalmerend.
Het lukte. Zowaar.
Uiteindelijk staarden we allemaal naar de toch echt wel een beetje saaie regenton met kraantje. Maar ik zag mogelijkheden. Een hanging basket erboven. En eigenlijk vond ik het ook wel gezellig zo'n ton. Juist door dat kraantje. Met wat bloemen komt alles goed. Of reg.
De regenton was besteld omdat mijn vader ervan overtuigd is dat er een sproeiverbod gaat komen deze zomer, en regeren is vooruitzien.
Voor mijn moeder is dat vooruitzien nog niet zo makkelijk te onderkennen.
De regenton was groot. Lelijk. En ook nog eens grijs.
Eerlijk gezegd voelde ik met haar mee, terwijl aan de andere kant de redenering van mijn vader naar mijn idee klopte als een bus, en uiteindelijk was het juist voor die planten van mijn moeder dat mijn vader deze actie ondernam.
Kortom: tja.
In de kleine binnentuin was er vanzelfsprekend geen andere plek mogelijk dan naast de regenpijp. Alleen stond daar een Haddonstonevaas. Die mocht ab-so-luut niet verplaatst worden, al was het maar vanwege de clematis die zich voorjaarsadequaat omhoogkronkelde. Ik bemiddelde.
De clematis overhevelen naar de tweeling Haddonstone, die pot daar, dat hier en dit weer daar. Intussen m'n moeder kalmerend.
Het lukte. Zowaar.
Uiteindelijk staarden we allemaal naar de toch echt wel een beetje saaie regenton met kraantje. Maar ik zag mogelijkheden. Een hanging basket erboven. En eigenlijk vond ik het ook wel gezellig zo'n ton. Juist door dat kraantje. Met wat bloemen komt alles goed. Of reg.
RSS-feed
