Gisteren werden er vijf nieuwe namen op het schoolbord geschreven, dat leek opbeurend, maar ze komen pas de 16e aan. Van P begreep ik dat hij in de twaalf jaar dat hij hier werkt, dit nog nooit heeft meegemaakt. Genoeg schrijvers tijdens de decembermaand willen vluchten. Op mijn vraag of er misschien kunstenaarscafés zijn waar ik heen kan, werd hij enthousiast. Ja, er is een Jazzcafé. Hij pakte het foldertje erbij, bladerde snel er doorheen, en hield toen vertraagd op.
In december gesloten.
Of ik het eng vond in het grote huis? Sommige schrijvers raken wat van slag van de wind die onheilspellende geluiden maakt.
Nee, geen probleem. Alhoewel mijn kamer zich aan het einde van de lange gang bevindt met een uitbouw ernaast, met een bureau. Elke keer als ik laat op de avond binnenkom, stel ik me voor dat er een geest aan dat bureau zit te schrijven.
P heeft een sterk vermoeden dat mijn verblijf me veel zal opleveren. Gotland staat bekend om zijn mystiek. Hij was benieuwd. Ik eerlijk gezegd ook, want in de week dat ik hier zit heb ik nog geen letter op papier gekregen.
P vertelde dat een Finse dichteres die moeite had met dichten, in drie weken een roman schreef. Had ze daarvoor nooit gedaan. P geloofde haar eigenlijk niet, maar nadat hij binnen een half jaar een kopie op zijn bureau vond wel. Het boek ontving een prestigieuze Finse prijs en is in in diverse landen uitgebracht.
Vanaf vandaag heb ik nog precies drie weken...