gelukt!

De compostbak zat helemaal vol, dus wilde ik de inhoud uitstrooien. Maar toen ik erin prikte schoot een rat razendsnel weg. Ik kalmeerde mezelf door het standaardpraatje op te hangen dat dat beest erger van mij was geschrokken dan ik van hem. Ik verplichtte mezelf gewoon door te gaan met het andere klusje vlak naast de bak: takken klein knippen. Af en toe liep ik hard stampend langs de bak naar mijn schuur. Het beest bleef op zijn plek, maar uiteindelijk  duurde het de rat denk ik te lang, opeens schoot hij door de opening aan de onderkant naar buiten en vloog onder mijn huisje. Hart in mijn keel. 
Toen ik met R lunchte vertelde ik wat er gebeurd was. Zij was meteen in alle staten.
'Een rát?!!!' 
'Yep.' 
Ik had me voorgenomen koel te blijven, als ik mee ging doen werd ik nóg banger en er is al genoeg waar ik bang voor ben.
'Gatver, dan heb je die weer.'
'Ach, ze zitten overal.' Intussen dacht ik wel dat ik het fijn vond een klamboe te hebben, geeft toch het idee dat ze in de nacht niet over me heen gaan tippelen.  
Later kwam R mijn tuin op, waar die rat precies heenging? Ik wees en haalde mijn schouders op.
​'Ik vind het wel knap hoe rustig jij blijft!'