Met R ging ik naar de Liddl. In de kelder lagen van die geruite werkmansjassen, goedkope uitvoering. R was meteen enthousiast en wilde er per se een hebben, een rode. Ik paste er ook een. Zij was overtuigd van het nut van het ding. Op de tuin laten hangen, altijd warm, ideaal. Ik twijfelde. Deed nog even de blauwe aan om niet met precies hetzelfde thuis te komen. Blijkbaar was onze discussie opgevallen en een man die aan de andere kant van de bakken stond vond dat we het moesten doen. Het stond! Dat loog ie wat mij betreft, ik zag erin uit als een vierkant blok dat haar Amerikaanse roots op een goedkope manier probeerde te ventileren, maar R's aanhoudendheid gaf de doorslag. Het werd twee keer rood. Zij vond het schitterend dat we hetzelfde aan zouden hebben. Wat haar vrouw, op straffe des doods, niet van haar mag, mag ik wel: uni met haar rondlopen en alle mensen dat laten veroordelen.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Blog t/m sept 2016 |