We zaten in het huis op de klif en schudden nieuwe verhalen uit onze mouwen, we deden inkopen in de kleine supermarkt waar W iedere keer weer een geweldige maaltijd van toverde, we keken buiten op het bordes met een glas Zuydam in onze hand naar de in tientallen kleuren uiteenspattende lucht, dompelden onszelf onder in een natuurlijke bron, zaten in een klein cafeetje te schrijven, aten lam in een koeienstal, namen de auto om bij elke bocht, elk dal, elke bergtop weer eindeloos onder de indruk te zijn van dit magistrale land, we lieten Ane Brun schallen, beklommen voor het eerst van ons leven een vulkaan en dansten op de rand, we zagen oneindig mooi Noorderlicht, we betraden een glibberige grot om daar midden in de nacht naakt rond te zwemmen beschenen door een lichtje dat de schaduwen van de rotsen in gezichten met lange neuzen veranderde, en dronken midden in de nacht thee op een rots onder een halfvolle maan.
Vandaag maakten we de cirkel rond. Zette W mij weer uit de auto, precies op de plek waar ik hem een week geleden opwachtte. Ik zag het witte autootje langzaam kleiner worden.
Ik dacht aan F en zijn 'Geluk is een contrastgevoel.' Vandaag zou hij 97 zijn geworden.
Vandaag maakten we de cirkel rond. Zette W mij weer uit de auto, precies op de plek waar ik hem een week geleden opwachtte. Ik zag het witte autootje langzaam kleiner worden.
Ik dacht aan F en zijn 'Geluk is een contrastgevoel.' Vandaag zou hij 97 zijn geworden.
RSS-feed
