Caroline Ligthart
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  Caroline Ligthart

Niks te zien

25/10/2016

0 Comments

 
Ik speurde de gracht af op zoek naar de vermiste kajak en vond hem bij de Montelbaanstoren, gevuld met water. Er zat een oude man op een bank. Ik ging snel naar huis om de peddel en een hoosblik te halen. Toen ik terugkwam zat de man er nog steeds. Hij kwam van zijn bank af en ging bovenaan de trap op de reling zitten, terwijl ik naar beneden ging. Hij staarde. Ik moest op mijn buik liggen en ver over de kademuur hangen om het water eruit te kunnen scheppen. Ik probeerde niet te denken aan het uitzicht van de oude man. Toen ik met een rood hoofd weer rechtop stond, staarde hij nog steeds. Ik zei dat ik me door zijn blik erg ongemakkelijk voelde. Hij hield zijn mond stijf dicht. Pas na drie keer herhalen zei hij dat hij effe wilde zien hoe ik dat deed. En die kajak lag eerst daar. Hij gebaarde naar de verte. 
Het interesseerde me geen ruk. 
Ik moest droog die boot in zien te komen. Hangend aan de kade proberen het laatste stukje met een sprongetje dusdanig te overbruggen dat ik niet voor zijn ogen in de gracht zou plonzen. Ik stond. Toen moest ik mezelf nog in die veel te nauwe opening zien te wurmen. En mijn lenigheid is niet dusdanig dat ik me daar geen zorgen om maakte. Dat lukte ook. Dat geeft dan toch een triomfantelijk gevoel. Toen ik naar boven keek, was de man verdwenen. 
0 Comments

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.

    Foto
    Foto: Yvonne Witte

    December 2022
    November 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Juni 2016

    Blog t/m sept 2016

    Alles

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.