We stopten bij een bakkerij annex lunchroom om wat te eten. We bestelden in het Spaans - natuurlijk, we grijpen elke kans om onze tong te breken - en de eigenaar knikte. Hij zei dat hij precies begreep wat we zeiden. Dat vonden we goed nieuws. Ondanks het feit dat we hadden gezegd dat we integral, volkoren, wilden, kwam hij met een mandje met verschillende soorten brood aanzetten en konden we aanwijzen welke we wilden. Het was geen gebrek aan vertrouwen in onze capaciteiten, hij bleek dat bij elke tafel te doen.
Toen we afrekenden zei ik dat ik het er zo gezellig vond. Dat was het moment waarop hij had gewacht. Hij begon te vertellen. Het was een bank geweest, daar in die zijkamer konden mensen geld tappen en nu was het een gezellig hok. Vooral 's ochtends, dan stonden de mensen opeengepakt koffie te drinken en te ontbijten. En de rest van de zaak ging hij ook nóg gezelliger maken. Met stoelen die met de hand beschilderd zouden worden, en mooie tafeltjes. Trouwens, er was bij de verkoop van zijn brood geen verplichte minimum hoeveelheid. Je kon echt het kleinste broodje kopen dat je wilde, geen probleem. Wij feliciteerden hem met zijn geweldige zaak. Hij bedankte ons voor onze interesse.