Begin maart kwam het ervan. De winkel bleek al jaren weg. Toen pas realiseerde ik me dat ik al zo'n tien jaar geen bikini had gekocht. Het was een klap omdat ze daar alle soorten en maten hebben zodat je zeker weet dat je slaagt als je over de drempel stapt.
Toen kreeg ik de tip om naar Wormerveer af te reizen.
Wormerveer. Precies. Maar goed.
De winkel was gigantisch, Zuid was er niets bij. Lingerie, badkleding, nachtkleding, strandjurken. Het krioelde er van de vrouwen, allemaal druk in de weer met het proberen te vinden van badkleding die flatteerde of tenminste verhulde.
Het bleek dat iedereen een eigen baken toegewezen kreeg. Die van mij was een schatje. Ze liep vrolijk heen en weer, gaf eerlijk commentaar en had er duidelijk plezier in. Ik kreeg thee en paaseitjes.
Tijdens het passen luisterde ik andere vrouwen af. Het ging over lichaamsdelen die niet werden geaccepteerd, over frustraties onder de zon en andere wereldproblemen.
Ik nam tevreden een slokje van mijn thee en at beide paaseitjes op.