P nam klasgenoot C mee om Jerez te laten zien. We hadden opgeschept over het gemak van de gratis trein, maar deze keer moesten we drie kwartier staan. Gaf niet. C is looiig. We hadden geen concreet plan, we lieten ons appartement zien, dat hij mooier vond dan het zijne ondanks het uitzicht op zee, dronken een glas op het plein voor ons appartement en bedachten toen dat het wellicht leuk zou zijn om naar een Flamenco-optreden te gaan. We reserveerden, gingen eerst nog even naar een boekwinkel, kochten Asterix en Obelix, De GVR van Roald Dahl en Sin noticias de Gurb van Mendoza, een aanrader van mijn leraar. In ons appartement maakten we wat huiswerk en liepen toen naar de bar waar we voor 30 euro tapas moesten verstouwen om aan een tafeltje te kunnen zitten. Wij vonden het allemaal prima. Vooral de tafel vlak voor het podium, al was ik daar iets minder enthousiast over. De billen van de Flamenco-zangeres schudde boven mijn glas en haar schoenen tapten de kaas van mijn schoteltje. Verder alles goed. Maar in de pauze wilde P wel wisselen. Ik ging er voor het gemak vanuit dat hij dat voor mij deed.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Blog t/m sept 2016 |