Caroline Ligthart
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  Caroline Ligthart

terug in de tijd

6/11/2017

0 Comments

 
Blijkbaar is het ook herfst in mijn hoofd. Het uit zich in opruimwoede. De kruipruimte is leger dan voorheen, en de kasten zijn weer beter toegankelijk. Helaas gaat het leegmaken ook gepaard met een hang naar nieuwe dingen. Gisteren besloot ik dat mijn interieur toe is aan een nieuwe stijl. Dat die stijl toch weer teruggrijpt op wat ik vroeger had - Oosterse toestanden - is iets wat ik dan maar als vooruitgang beschouw: het echt bij de basis terecht komen in plaats van regressie.
0 Comments

zondag

5/11/2017

0 Comments

 
Foto
Freya Pocklington
0 Comments

verwarring

4/11/2017

0 Comments

 
Het duurde lang voordat ik de kop in de krant: 'Zwembadpas werkt, maar is een paardenmiddel' had losgekoppeld van Theo Thijssen. 
0 Comments

ijskast

3/11/2017

0 Comments

 
In mijn zoektocht naar inspiratie kom ik een toneeltekst van mezelf tegen. Ik kon vannacht niet slapen. Kon ik toen waarschijnlijk ook niet. 

Ik heb niets met ijskasten. 
Het is allemaal zo koud. Zo kil. 
Waarom zou ik eten kopen, laten afkoelen om daarna weer warm te maken?
Alsof je straf geeft. 
Heeft ook iets manlijks. Iets wel-nieterigs. 
En dat ding maar zoemen alsof het een prestatie is. 
Ik schrik me altijd rot van dat lichtje. Betrapt. 
En het vertragen van die deur. Zo'n zuigend gebeuren. 
Alsof je met traag genoegen buitengesloten wordt. 
Soms word ik 's nachts wakker. 
Dan denk ik opeens: waarom zou ik iets met ijskasten hebben?
Omdat ik nu wakker lig?
Omdat het prettig zou zijn nu naar beneden te lopen om een gehaktbal uit de ijskast te halen?
Alleen maar omdat mensen dat doen. 's Nachts?
Kom op, zeg. 
Mijn vriend heeft niets met mosterd. Nee. Echt niet. 
En ja. Zo hebben we allebei wat. 
0 Comments

goede manier van werken

2/11/2017

0 Comments

 
Resultaat van mijn werk zonder dat ik officieel bij het creatieve team hoor. Dat overkomt me nu bij de theatervoorstelling Nestgoud van Margje Wittermans. Ik heb nog geen woord geschreven, toch sta ik al vermeld op de website. Misschien is dit dan wat ze noemen je eigen roem vooruitsnellen? Moet ik nu toch maar wat gaan doen. 
0 Comments

complimentenmuur

1/11/2017

0 Comments

 
Afgezien van het feit dat ik veel klaag over mijn stad, en mezelf voorhoud: ophouden met klagen of verhuizen, heb ik ook complimenten te vergeven. Te beginnen bij de tramrails voor de Hortus. Gras. Het is alsof de stad daar even een stukje zachter wordt. Het opengestelde Marineterrein. Geweldig. De mogelijkheid Nemo, het Scheepvaartmuseum, Mediamatic nu vanaf een ander standpunt te zien. De nieuwe bruggen die de verbinding maken. De Scheepskameel, waar we langsliepen en de man die in de keuken aan het bellen was, glimlachend om ons enthousiasme. We hadden hem niet gezien. De kade langs het spoor, die dan wel veel te erg is gefatsoeneerd naar mijn smaak, maar toch een geweldige pad is geworden, waar je kunt genieten van de opgestapelde houtblokken voor de vuurkorven van de woonboten en de oldtimers die de bewoners ervan blijkbaar rijden.
Maar de uitsmijter van de avond was Homeland. Een voor mij nieuw pension dat al niet meer zo nieuw is. Het heeft een gekke onhippe sfeer die me erg goed doet. Het voormalige officiersonderkomen doet me denken aan Pyramiden, een Russische nederzetting op Spitsbergen.  
Ik zit aan een tafeltje met oranje tafelkleed. Laptop en een glas wijn voor me. Alsof ik met vakantie ben. In mijn eigen fijne, geweldige hoofdstad. 
0 Comments
Forward>>

    Foto
    Foto: Yvonne Witte

    December 2022
    November 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Juni 2016

    Blog t/m sept 2016

    Alles

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.