Bescheiden

Er is iets geks aan de hand hier in de Albergues. Op alle slaapzalen waar we hebben gelegen, was er niet 1 snurker. De eerste nacht in Hazas ervoer ik als heel merkwaardig. Ik lag wakker en ook na verloop van tijd hoorde ik nauwelijks iets. Alsof iedereen naar elkaar aan het luisteren was, of wachtte op iets waarvan ik nog niet op de hoogte was. Toen dacht ik nog dat het een uitzondering was, ik heb op vorige camino’s hele toestanden meegemaakt, mannen die van tevoren al waarschuwden dat het heel erg zou worden, vrouwen die daar een probleem van maakten.
Maar hier? In alle zeven slaapzalen, grote en kleinere, haalde niemand adem. Misschien omdat er in augustus nauwelijks een bed te krijgen is, dat als een pelgrim er dan eenmaal een heeft hij niet te veel lucht wil gebruiken.