Afgelopen week hoorde ik van het overlijden van I. Ze werd 43 jaar. Ik kende haar niet goed, maar toch wel zo goed dat het me erg raakte. We hadden het vaak over haar dood gehad. Maar liever nog legde ze de nadruk op haar leven in het zicht van die naderende dood. Ik wilde graag bij het afscheid zijn, maar de begrafenis bleek al in besloten kring te hebben plaatsgevonden.
Afgelopen weekend overleed O. Ik was van plan om daar vrijdag heen te gaan, maar het mag niet omdat ook deze besloten is.
Er zijn zoveel mensen die dan misschien niet bij de directe intieme vrienden horen, maar die toch heel graag afscheid willen nemen, en met vrienden en familie stil willen staan bij het overlijden. Door daar niet bij te mogen zijn krijgt de dood iets onwezenlijks. Net alsof die er toch niet is. Je weet het wel, maar het dringt niet goed tot je door. Als het niet zo ongepast zou zijn zou ik zeggen: 'Kom op zeg, opengooien die handel. Nu.'
Afgelopen weekend overleed O. Ik was van plan om daar vrijdag heen te gaan, maar het mag niet omdat ook deze besloten is.
Er zijn zoveel mensen die dan misschien niet bij de directe intieme vrienden horen, maar die toch heel graag afscheid willen nemen, en met vrienden en familie stil willen staan bij het overlijden. Door daar niet bij te mogen zijn krijgt de dood iets onwezenlijks. Net alsof die er toch niet is. Je weet het wel, maar het dringt niet goed tot je door. Als het niet zo ongepast zou zijn zou ik zeggen: 'Kom op zeg, opengooien die handel. Nu.'
RSS-feed
