Ik zat in een kort rokje op het beton van mijn terras en verfde de boel blauw. Van te voren had ik rekening gehouden met mijn kleding, ik wist dat ik in diverse onmogelijke posities over mijn terras zou schuiven, dus had speciaal een rokje aangedaan waar ondergoed als een geheel in zat. Wat er ook zou gebeuren. Mijn delen waren veilig opgeborgen. Maar toen ik even ging verzitten, keek ik recht in het gezicht van de buurman.
'Zit je me te begluren?'
'Ja,'
Hij stapte zijn terras op.
'Ben je dat nu allemaal met een kwastje te doen?'
Ik moest even schakelen. Niet mijn rokje, maar mijn kwast was het onderwerp.
'Nee.'
Hij stapte nog wat verder naar voren en zag mijn roller liggen.
Misschien werd hij enthousiast van het feit dat ik minder dom bezig was dan hij dacht, stelde een oude bezemsteel voor, bevestigde die op de roller zodat ik staand mijn klus kon afmaken, met een rokje dat gewoon gebruik maakte van de zwaartekracht.
Dus toch.
'Zit je me te begluren?'
'Ja,'
Hij stapte zijn terras op.
'Ben je dat nu allemaal met een kwastje te doen?'
Ik moest even schakelen. Niet mijn rokje, maar mijn kwast was het onderwerp.
'Nee.'
Hij stapte nog wat verder naar voren en zag mijn roller liggen.
Misschien werd hij enthousiast van het feit dat ik minder dom bezig was dan hij dacht, stelde een oude bezemsteel voor, bevestigde die op de roller zodat ik staand mijn klus kon afmaken, met een rokje dat gewoon gebruik maakte van de zwaartekracht.
Dus toch.
RSS-feed
