Blokje om

Ik was uitgenodigd voor een feestje van een vijfjarige op het strand in Bloemendaal. Vanwege voorbereiding op de reis, wist ik dat er ov-fietsen beschikbaar waren en voorzag ik geen problemen.
Op CS miste ik twee keer een trein, de eerste omdat ik het aankomstperron in mijn hoofd had en de tweede keer omdat ik te langzaam was. Uiteindelijk zat ik dan toch in de trein naar Bloemendaal en zou daar meer dan een uur te laat aankomen.  
De vijf fietsen waren uitgeleend. Ik appte dat ik nog later zou zijn dan ik al was omdat ik ging lopen. Dat was volgens de andere kant niet te doen. Ik vond een half uur heel overzichtelijk en begon aan de voettocht. Na drie kwartier begon ik iets te vermoedden. Dat vermoeden klopte. Ik had verzuimd om het mannetje aan te tikken. Het mannetje was inderdaad langzamer dan het autootje. Ik liep nog even door, tot ik een bord tegenkwam met 4,9 km. Dat vond ik te gek worden en belde dat hele feest af. 
W woont in de buurt. Hij lag op de bank en ik kon in zijn plannen geschoven worden. Ik had een vaag verhaal over waar ik precies was en hoe ik daar gekomen was, dus sprong hij in zijn auto om me te halen omdat hij na al die jaren ook wel weet hoe het met mijn richtinggevoel staat.
Ik weet niet hoe ik het voor elkaar gekregen heb, maar ik was op nog geen tien minuten lopen van station Bloemendaal.