Van de anesthesist wilde ik de zekerheid dat ik er totaal niet bij zou zijn. Ze zei dat ze eerlijk wilde zijn: het zou kunnen dat ik ze zou horen praten. Ik flipte. Door met haar gezicht heel bij dat van mij tegen me aan te praten - ik zag alleen haar ogen - kreeg ze me weer enigszins normaal. Totdat ze het infuus in mijn hand zette: moord en brand, maar toen wist ik nog niets van èchte brand. Daarover kon ik pas meepraten toen ze het venijn in mijn arm spoot. Ze had verteld dat het een beetje kon branden, maar dit was brand. Ze rende weg voor een zwaardere lokale verdoving en ik denk dat ze toen ook - heel liefdevol - besloot mij er hoe dan ook totaal onder te krijgen.
Ik mocht met een roesje de behandeling ondergaan. Van tevoren probeerde ik mezelf van de zenuwen af te helpen door steeds te herhalen dat een roesje een luxe was. Het mislukte. Ik trilde van de tafel af. Drie schatten (anesthesist, laborant, radioloog) waren met me in de weer om mijn lichaam rustig te krijgen zodat er überhaupt een biopt genomen kon worden.
Van de anesthesist wilde ik de zekerheid dat ik er totaal niet bij zou zijn. Ze zei dat ze eerlijk wilde zijn: het zou kunnen dat ik ze zou horen praten. Ik flipte. Door met haar gezicht heel bij dat van mij tegen me aan te praten - ik zag alleen haar ogen - kreeg ze me weer enigszins normaal. Totdat ze het infuus in mijn hand zette: moord en brand, maar toen wist ik nog niets van èchte brand. Daarover kon ik pas meepraten toen ze het venijn in mijn arm spoot. Ze had verteld dat het een beetje kon branden, maar dit was brand. Ze rende weg voor een zwaardere lokale verdoving en ik denk dat ze toen ook - heel liefdevol - besloot mij er hoe dan ook totaal onder te krijgen.
0 Comments
Your comment will be posted after it is approved.
Leave a Reply. |
Blog t/m sept 2016 |