Ik vergat hem niet. Ik overwoog hem zelfs onderweg op te zetten.
In Overveen zaten we met z'n negenen aan tafel. Ook daar waren de knallen al ruim voor twaalven al te horen. Het was pas het tweede jaar dat ik een bril had. Ik hoefde me nergens meer druk over te maken.
Na het proosten schoten een paar mannen naar buiten. Maar één daarvan had een zak vuurwerk bij zich. De rest van het gezelschap bleef gewoon rustig achter de ramen kijken naar alles wat de lucht in ging. Voor het eerst in 54 jaar zette ik geen stap naar buiten.
De bril zuchtte in mijn tas.