We begonnen onze werkdag in ons privé schrijfhuis/café op de rotsen. Nadat we zo'n duizendtal woorden uit onze mouwen hadden geschud, aten we in de overbelichte zonovergoten keuken en stapten toen de auto in om een geweldige tocht te ondernemen naar Grettislaug. W bleef ooh'en en aah'en en ik zat er stil naast. Het leek alsof we over een skipiste gleden. Toen we een aantal kilometer over de besneeuwde hobbelige landweg hadden afgelegd, kwamen we bij de bron. We waren de enigen, de kleren gingen uit, de zwemkleding niet aan. We pikten nog net een deel van de zon mee voordat die achter de berg verdween. Op de rand van het bad waar de damp vanaf sloeg, zetten we een fles en twee glazen. Dat hoorde bij het plaatje.
Foto: wederom dhr Bax
RSS-feed
