We gingen een wandeling van 13 km maken. Door de bossen bij Baarn. Om de herfstkleuren, die eigenlijk nog niet echt op gang waren gekomen. Maar het maakte niet uit, het was lang geleden dat we zo lang wandelden. Normaal stoppen we in een fijne bostent voor iets warms, en slaan we tegen het einde van de dag het café niet over. Daar beklaagden we ons even over. Maar toen bleek dat W voor een veel beter alternatief had gezorgd. Uit zijn rugzak kwam een gasstel. Een pannetje werd razendsnel gevuld met soep. We zaten op een bank en keken uit over de hei. Voorbijgangers complimenteerden ons, en we deden dat zelf ook een aantal keer. En helemaal toen uit zijn rugzak ook nog glaasjes kwamen die gevuld werden met Gomeron.
RSS-feed
