Het was een kleine Surinamer dit keer. Hij begon met u, maar toch wachtte ik even af. Hij kon tenslotte ook heel beleefd zijn kleding uittrekken en om een handdoek vragen.
Ik gaf hem koffie, hij begon direct over kosten die hij moest maken vanwege het vervangen van onderdelen. Daar begreep ik niets van. De ketel lag nog helemaal niet open. Hij hield een verhaal over leeftijden van ketels en het standaard vervangen van onderdelen. Ik begreep nog steeds niet wat het woord standaard daar deed.
Het werd een lang gesprek.
Uiteindelijk ging hij aan de slag. Toen moest ik even komen kijken. Ik herinnerde me het moeten komen kijken van de vorige monteur, en liep voorzichtig naar het halletje.
Hij had zijn kleren nog aan, maar ik moest wel voelen. Aan een rubberen ring die keihard was. Hij liet me voor mijn idee ook even de rubberen ring voelen zoals die hoorde te zijn. Ik was overtuigd.
Hij ging verder met zijn werk en toen hij klaar was vroeg ik hem toch nog even hoe het kon dat mijn douche niet koud werd. Hij was heel beslist. Die douchekraan had echt niets, maar dan ook totaal niets met de cv-ketel te maken. Hoe ik daar nou bij kwam?