de ene ober is de andere niet

Waarschijnlijk had ze na vijf dagen achter elkaar gewerkt te hebben vrij. Degene die haar verving was van een ander kaliber. Niet rond en vriendelijk, maar mager en strak. Als een generaal stond ze naast de tafel. Wie er Spaans sprak? Timide werden handen opgestoken. Menu's werden in onze handen gedrukt, andere dan normaal, en we mochten absoluut niets kiezen waar 'supplementair' bij stond. 
C, die te laat aan tafel kwam had het een en ander gemist. Iedere avond bekijkt hij heel intensief het menu zodat iedereen denkt dat hij vandaag iets anders gaat nemen en dan kiest hij toch weer stralend voor dezelfde vis. Het voorgerecht doet hij wel eens wild anders, maar het nagerecht mag ook niets anders dan crème brûlée zijn. De vrouw had geen tijd voor zoveel onzinnige bedenktijd. Diep zuchtend sloeg ze hem over en begon brood uit te delen. C's kant van de tafel werd gesommeerd hun stoelen aan te schuiven omdat zij zo echt haar werk niet kon doen. Dat ontging C totaal. D werd door haar aangesproken alsof hij verantwoordelijk was voor het wangedrag van zijn tafelgenoot. Hij moest het even aan zijn buurman melden. En snel. 
Doodstil werd het, een voor een gaven we onze keuzes door. Nee, niet waar supplementair achter staat, had ze toch gezegd?!
En nee. Nagerecht én thee dat kon echt niet. Kamernummers. Nu.