Het is een bekend fenomeen. Zeg iemand dat hij iets niet mag zeggen, tien tegen een dat het 't eerste is wat uit zijn mond komt.
De verrassing was fenomenaal. Daarna nam hij me mee uit eten in Leiden. Hij kende Leiden goed, er zaten echt goede restaurants, behalve één, daar moesten we echt niet terecht komen. Geen zorgen, keuze genoeg.
Het terras onder de bomen had helaas geen plek, de tafels voor het restaurant in een klein achterafstraatje leek ons wel wat, maar toch liepen we nog even door of er wat leukers te bekennen was. Niet. We gingen terug. Binnen kijkt W om zich heen en zegt tegen de serveerster dat hij het kent. Maar hij was er niet zeker van. Tot hij naar de wc ging. Toen was het duidelijk. Van al die restaurants die Leiden rijk is, was er maar een die vermeden moest worden. Dit.