Ik ging.
We stonden droog op de stoep van de Bijenkorf en keken naar de drammers die natter en natter werden.
Toen bedacht I, die in het Van Gogh werkt, dat we vanaf de vierde mooi op het Museumplein konden kijken. De voordelen van een toegangspas.
We namen de tram.
Het groepje op het plein was niet de moeite. Zelfs niet vanaf vier hoog. Dus pikte ik Hockney even mee.
Het beviel me wel, die rechtse manier van demonstreren. Alleen de witte wijn ontbrak.