We moesten en zouden om 21.00 uur aanwezig zijn, zodat er niemand voor onze neus de playlist bezette. De Rus en ik vonden het goed en liepen door de eindeloos grote bar, zaal eigenlijk, langs de darts, de sjoelbakken, via de zitjes naar de lege banken voor het lege podium.
De Duitse was tevreden. We hadden het gered.
Ik liet me ook verleiden tot een nummer, dat onverwacht prachtig ging, maar dat hield onmiddellijk op toen ik totaal niet uit 'Rehab' kwam - de Karaokemevrouw wilde het nummer zelfs stoppen - terwijl ik had gedacht dat ik daar erge indruk mee zou maken op de vijf mensen die inmiddels ook waren binnengekomen.
De Duitse liet zich nergens door tegenhouden. Die kronkelde en zwaaide op het podium terwijl ze het voor elkaar kreeg delen totaal onherkenbaar ten gehore te brengen.