Gesteun uit de keuken. De lam rook verdacht. Misschien was dat lam wel helemaal geen lam. Ik heb me al diverse keren in producten vergist, ze doen hier niet aan Engelse labels, laat staan bereidingsinstructies. Ik werd naar de keuken geordonneerd. Er zat een rollade-netje om het beest. Ik vond het er niet verdacht uitzien, maar A vertrouwde het nog steeds niet. Uiteindelijk knipte ze het eraf en deed het beest in de oven.
Behalve de sfeer behouden, moest ik nu opeens google translate inzetten om te zien wat ze precies had gekocht. Uit het eerste woord kwam 'alcoholische' ik zweer het! En dan berg. Maar het laatste woord wist mijn translate niet. Ik vond het overtuigend genoeg. Een lam of berggeit met drank erin. Prima. Gewoon doorgaan. Maar A zette een nood-oproep op de Skagaströndpagina, intussen probeerde ze haar IJslandse kennis te bereiken. Die vertelde dat het lam was en dat het de bedoeling was het beest te koken.
Het netje moest weer aan, we worstelden het beest er weer in, en gooiden het in een pan met water. Het begon onbedaarlijk te stinken en A werd steeds kwader. De avond was voor haar al verpest. Voor mij begon hij pas. Toen volgde er antwoord op haar oproep. Het was lam die eindeloos boven uitwerpselen had gehangen om op smaak te komen en was gerookt. A wilde weten of het ondanks de geur te eten was. Het was een werkelijke IJslandse specialiteit. Er begon me iets te dagen. Ik had het gegeten, het zag er op de schaal heel lekker uit, maar ik vond het echt niet te hachelen. Veel te sterk.
A twijfelde geen seconde, pakte de pan zette hem buiten en verdween naar de supermarkt om een veilige kip te kopen. Intussen moest ik de geur zien te verdrijven.