De vrouw stuurde onze boot recht de boten van de buurroeiclub in.
'Het roer is gebroken! Het roer is gebroken!' was het enige wat er nog uit haar kwam. Geen commando's om ons veilig naar het vlot te krijgen.
Zo beleefd als ik normaal ben, zo bitchy word ik van gebrek aan leiding. Ik commandeerde de boot naar de kant, al moet ik zeggen dat het langer duurde dan mijn slechte aard wilde toegeven.
Er werd van plek gewisseld. Het roer was volkomen heel. Maar dat wist ik al.