Toen trok ik de gordijnen open om te zien wat er in dat donker gebeurde. Het Amrad hotel had blijkbaar een noodvoorziening, er brandde één prachtige lamp. Voor de rest was alles zwart.
Doordat het zo doodstil was op straat werd de ervaring surrealistisch.
Lag ik toch nog een beetje te luisteren of er geen enge types hun kans grepen. In ieder geval konden ze de pizza op hun buik schrijven.