'Hij gaat toch niet zitten schijten?' fluister ik naar P als de vreemdeling de deur achter zich heeft dichtgetrokken. P haalt zijn schouders op. Hij heeft de man geen vragenlijst onder zijn neus geduwd. We halen opgelucht adem als er binnen afzienbare tijd doorgetrokken wordt.
De man komt uit de wc, zegt dat hij uit Litouwen komt, alsof dat alles verklaart, legt zijn hand op zijn hart en zegt: 'I will always keep you in my mind.' Daarop wil hij P de hand schudden, die weigert met corona als perfect excuus. De man lacht, hij mist een voortand, wat op zich geen reden is om iemand niet te vertrouwen. Of we misschien een biertje willen? Dat willen we niet. Hij zegt normaals hoe bijzonder we zijn, en hoe 'sorry' hij is, maar ook hoeveel hij van The Dutch houdt. Daarop knikken wij hem instemmend de deur uit.