makkelijke leerling

R wilde beeldjes leren maken. En omdat ze zo enthousiast was over die van mij, moest ik haar dat leren. 
Ik heb nog nooit ergens les in gegeven. Laat staan in kleien. Dus ging ik akkoord. 
Er werd een heel plan gemaakt. We zouden allebei in ons tuinhuis slapen, zij kookte en bij mij werd les gegeven. De volgende ochtend mocht ik ook nog bij haar komen ontbijten. Ik denk dat ze het gevoel had mij over te moeten halen. 
Ik schoof de tafel naar het midden van mijn huisje, deed de kaarsen aan, pakte thee en chocola en de les kon beginnen. 
Dat begon met de fout dat ik voor mezelf ook een pak klei opende. Rode. Maar als juf heb je helemaal geen tijd voor het ontplooien van eigen creativiteit. Ik moest me met de leerling bezighouden. Dat deed ik door haar witte klei te verpesten met het rood dat aan mijn handen zat. 
Ze vond het mooi. 
Ik raakte geïnspireerd en kleide haar stuk terwijl ik haar intussen het idee gaf dat ze zelf heel goed bezig was. 
Aan het einde van de avond trok ik de conclusie dat ik niet goed ben in overdracht en zij dat zij een hele talentvolle leerling is. ​