Producent Van Heijningen zit aan tafel met een groot glas witte wijn voor zijn neus. De reden ontgaat me. Een gast lekker loslippig krijgen is ijdele hoop, de gesprekken zijn te kort om een slok te nemen.
Staat het gezellig? Ook al niet. Die glazen zijn te hoog en verstoren het beeld omdat ze half worden afgesneden. En ik denk dat menig alcoholist bij het zien van dat fonkelende glas om kwart over zeven zin krijgt om toch nog even snel naar de slijterij te lopen. Of de kast open te trekken, die hij had gezworen dicht te laten.
Het is evenmin een ritueel dat vanaf de eerste uitzending is ingevoerd en daardoor moeilijk los te laten. Nee, dit is iets van het laatste jaar. Dat verbaast me dus ook. Dat in deze tijd waarin er steeds meer bekend wordt over de schade die alcohol kan aanrichten, er daar vrolijk op los geschonken wordt. Wat was er mis met het glaasje water?
Ik weet wel dat als ik daar op 15 februari zit (Kinderkankerdag), ik wel frivool ga doen, maar binnen mijn marge. Spa rood graag.