Op het station Castricum bleek dat ik 45 min moest wachten op de bus. Ik stond te aarzelen. Was zo'n koude duik al deze obstakels wel waard?
Een jongeling parkeerde zijn auto. Hij kwam met een grote bos bloemen weer uit de kiosk. Ik vroeg of hij toevallig richting het strand ging. Ging hij niet, maar hij bracht me wel even. Bij het afscheid merkte ik dat mijn leeftijd parten begint te spelen. Ik zei dat hij een schatje was. Hij lachte beleefd.