mysterie

Een nette, oudere mevrouw belt mij op. Ze vertelt dat ze een mysterie aan de hand heeft. Zij vond Russisch water op 1 januari in haar brievenbus met een briefje erop 'Voor jou! Gelukkig nieuwjaar.' Zij had zitten peinzen wie dat geweest kon zijn. Nu had ze kort geleden een afspraak gehad en hoopte dat diegene daar verantwoordelijk voor was. Tot deze gedachte ruw werd verstoord toen bleek dat de benedenbuurvrouw net zo'n boek en briefje in de bus had gevonden. 
Ik bekende dat ik het mysterie was. En dat ik mijn actie maar halfslachtig had uitgevoerd, omdat ik nergens had vermeld dat ik graag wilde dat als ze het boek goed vond, ze dat aan mensen zou doorvertellen, erover zou facebooken of twitteren. 
Ze reageerde enthousiast. Het was dan toch geslaagd. Want ze had het gelezen en vond het een prachtig verhaal, heel goed geschreven. Dus ze zou het zeker doorvertellen. Maar het was ook wel erg jammer. De teleurstelling dat het niet een daad in romantische zin was geweest stak ze niet onder stoelen of banken. 
'Soms kan een mysterie beter een mysterie blijven.'