nieuw huis

We wisselden van huis. We verlieten het noorden en reden naar het zuidoosten. Toen de eigenaar het automatische hek van het landgoed opende, wisten we dat we weer goed zaten. Stapvoets reden we door de 4 hectare tuin. De landlord (ca 75) liep voor ons, mondkapje op, gebogen rug, Gooische broek, al was hij bruin ipv rood, en schoenen met kwastjes. Het beviel me wel om zo over het landgoed te worden geleid. We reden langs het grote huis, rode sportauto in de garage, langs een ander huis dat ook verhuurd werd en kwamen via de kippen van wie ons eieren was beloofd, bij ons eigen huis. 
We verkenden het landgoed, lagen op de tuinstoelen in de zon, dronken onze eerste en laatste poncha in het dorp, lunchten in een restaurant waar alleen maar lokalen kwamen en waren tevreden. Dat werd 's avonds nog versterkt toen we de open haard aanstoken en constateerden hoe stil het hier was.