Caroline Ligthart
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  Caroline Ligthart

kraan open

28/11/2016

0 Comments

 
We reden naar Culemborg met achterin de bak 420 exemplaren van Waantje. Bij het Centraal Boekhuis stonden we vertwijfeld voor de slagboom. We misten de bravoure van vrachtwagenchauffeurs.
Toen draaide de intercompaal uit zichzelf naar het raam toe. We waren zichtbaar op een van de schermen bij de balie. Dat geeft me altijd een vervreemdend gevoel. Dat ik weet dat ik bekeken word, maar ik niet weet vanuit welke hoek en door wie. En of ik al dan niet vriendelijk moet lachen naar de onzichtbare.
De slagbomen gingen traag omhoog. Alsof die toch nog aarzelde. 

We reden om de gigantische loodsen heen. Ontelbare boeken. Niet aan denken. Doen alsof mijn boek zich tussen al die andere niet hopeloos verloren zou voelen. 
Het laadluik was op schouderhoogte. Wij tilden 14 dozen a 20 kilo per stuk naar binnen. Of we koffie wilden. Ik had al ja gezegd toen ik W's gezicht zag, maar ik wilde wat bonden met de mannen van het magazijn om te zorgen dat Waantje met zorg behandeld werd.
We mochten koffie uit de automaat. 'Dat wordt smerig,' mompelde W en gooide vervolgens zijn eigen beker over de grond en automaat. Per ongeluk. 
Hij dweilde alsof zijn leven er van afhing. 
De koffie was smerig.
Er was helemaal niemand om mee te bonden.
0 Comments

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.

    Foto
    Foto: Yvonne Witte

    December 2022
    November 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Juni 2016

    Blog t/m sept 2016

    Alles

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.