oefening baart

Een man op een fiets stopt met gierende remmen, maar zodra hij vlak voor mijn neus staat verandert zijn uitdrukking van blije herkenning in gêne. Wijzer geworden van mijn straatcontact met onbekenden, vraag ik: 'Ben ik het toch niet?' 'Nee, sorry. Je lijkt zo op een hoboïste die ik ken. Twee druppels water.'
'Ik hoor het vaker.' De man is nog niet helemaal over zijn verlegenheid heen. 'Ga je goed in deze coronatijd?' vraag ik dan maar omdat hij niet in beweging komt. 'Het gaat, dankjewel.' Ik herken de verstarring en breng hem met 'Fijne dag, lekker muziekmaken,' in beweging. Hij knikt opgelucht en fiets ervandoor.