onder de oppervlakte

Het jurkje dat ik in de uitverkoop kocht bleek een sta-jurk. Zodra ik zat kwamen de kreukels erin. Ik had nog een twijfelgeval gekocht, maar bracht die vandaag terug en klaagde meteen even over de kreukels. De vrouw zei: 'Okay.' 
'Ga je nu helemaal niet reageren op wat ik zeg?' vroeg ik. 
De baas kwam erbij. 
'We hebben geen klachten gekregen over deze jurk.' 
'Dat maakt me niet uit. Kijk dan.'
'Maar hij was voor de helft.'
'Zestig euro vind ik nog steeds veel te veel voor deze kwaliteit. Als hij nou twintig was geweest, dan weet je dat het niets is.'
De man keek me aan, dacht het is kerst en met deze vrouw gaat het ingewikkeld worden, dus mocht ik iets anders uitzoeken en het jurkje in de winkel achterlaten. 
Het duurde even, maar toen had ik iets moois te pakken. Maar omdat ik niet had gedoucht en de feestkleding van de avond ervoor nog aanhad, wilde ik de nieuwe jurk niet meteen bevuilen. De stretch onderrok trok ik tot boven mijn bh - hij bedekte mijn kont half - deed mijn jas erover en hoopte dat ik niemand tegen zou komen. 'Hey, wat leuk jou te zien, zullen we even wat drinken?' Dat ik dan óf met een stalen smoel mijn jas aan de kapstok zou hangen, óf zou bekennen dat ik nauwelijks iets aanhad onder die degelijke winterjas. 
Ook keek ik goed uit waar ik mijn voeten zette, nu geen ongelukken maken. Anders werd het rapport van de arts iets te ongebruikelijk naar mijn smaak.
Middelbare vrouw, verzorgd type. Hoge laarzen, panty, winterjas, sjaal. De pen zou even wat dieper in het papier gedrukt worden: keistrakke onderrok over middelste deel van lichaam getrokken.Verder geen opvallendheden.
​Werkt goed mee. Zegt geen medicatie te slikken.