Caroline Ligthart
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  • Caroline Ligthart
    • Foto's
  • Blog
  • ``````````````````````````
  • De boeken
  • Kinderboek: Waantje krijgt de knarser
    • Kanker in de familie
    • Voor en door kinderen
    • Waantje in de klas
    • Fragment
  • Verhalenbundel: Tweedehands bloemen
    • Fragment
  • Roman: Russisch water
    • Fragment
  • Boeken bestellen
  • ``````````````````````````
  • Taalkracht in de klas
  • ``````````````````````````
  • Helend schrijven
  • Data workshops
  • ``````````````````````````
  • Contact
  • ``````````````````````````
  Caroline Ligthart

Ontroerend

19/11/2016

0 Comments

 
Ik was te gast bij zes kinderen met niet-aangeboren hersenletsel om te praten over Waantje. Dat doe ik sowieso graag, maar nu was ik tijdens het handjes schudden al verliefd.
We zaten met z'n allen aan een ovale tafel en ik begon met mijn anamnese en daar weefde ik Waantje tussendoor. Het werd een intens en vrolijk gesprek waarbij we over en weer ervaringen uitwisselden over vieze zuurstofkapjes, enge puncties, angst en boos zijn, blauwe chemo en geschreven fantasieverhalen gebaseerd op werkelijkheid.
Ik vertelde over Witjas Stethos die erg van bloed en opereren houdt. Een jongetje vond dat héél erg vies! Vies uitgesproken als vieszz. Ze hadden bij hem de kanker uit zijn achterhoofd gehaald. Echt smerig! Hij legde zijn hoofd op tafel, streek zijn haar weg en liet zijn buurmeisje zien waar het mes zijn hoofd in was gegaan. Zij reageerde heel enthousiast. Het was op precies dezelfde plek als bij haar!
Een ander jongetje vroeg zich af of ik niet een boek kon schrijven over epilepsie. Hij had een aanval van zeven uur gehad. 'Dat is wel heel erg lang,' reageerde ik. Hij, met rode blosjes: 'Ja. Ik was bijna dood.' Toen ik zei dat het dan toch beter was als hij zelf dat boek zou schrijven, knikte hij kort. Dat zou hij doen. 
Na afloop hoorde ik dat het de allereerste keer was dat hij over zijn ziekte had gesproken. 
0 Comments

Your comment will be posted after it is approved.


Leave a Reply.

    Foto
    Foto: Yvonne Witte

    Januari 2023
    November 2022
    September 2022
    Augustus 2022
    Juli 2022
    Juni 2022
    Mei 2022
    April 2022
    Maart 2022
    Februari 2022
    Januari 2022
    December 2021
    November 2021
    Oktober 2021
    September 2021
    Augustus 2021
    Juli 2021
    Juni 2021
    Mei 2021
    April 2021
    Maart 2021
    Februari 2021
    Januari 2021
    December 2020
    November 2020
    Oktober 2020
    September 2020
    Augustus 2020
    Juli 2020
    Juni 2020
    Mei 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    December 2019
    November 2019
    Oktober 2019
    September 2019
    Augustus 2019
    Juli 2019
    Juni 2019
    Mei 2019
    April 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Augustus 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juli 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    Januari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Juni 2016

    Blog t/m sept 2016

    Alles

    RSS-feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.