Waarom dit zo fantastisch is? Omdat we met gevloek het gras kunnen maaien - te nat, botte grasmaaier, sporen in de tuin - we zaden in de grond kunnen stoppen en hopen dat er iets van komt, een groentetuin kunnen aanleggen en verwachten, nee hopen dat de slakken hier dan alsjeblieft niet zullen huishouden, we de bamboe die we een paar maanden geleden zo rigoureus hebben geëlimineerd toch de kop zien opsteken en dan kunnen denken dat het eigenlijk wel meevalt, of ons afvragen of de geul die we hebben gegraven omdat de tuin de facto continu onder water staat toch wel, of toch niet zo goed werkt, en de brandnetels, Japanse knoop, paardenbloem, zevenblad die we er continu uittrekken godverdegodver toch de kop opsteken, maar wat is dat nou in het licht van de badkamer die is ingestort, de balken verrot, de muren het dragen zat, de vloer een trampoline, maar die we toch met al het plezier dat we in ons hebben herstellen, verfraaien en koesteren omdat het een onwaarschijnlijke luxe is om driehonderdtwintig vierkante meter groen te bezitten waar we naar hartelust zaaien, experimenteren, oogsten, een fijne fik stoken, een andere wereld creëren, klinken op een prachtig seizoen en weten dat deze verborgen wereld een van de mooiste dingen is die je overkomen kan.
RSS-feed
