Omdat hij nogal schichtig reageerde, ging ik van de weeromstuit te lang door met de complimenten. Vooral omdat ik niet zo snel op iets beledigends kwam om de boel weer in evenwicht te trekken. Dat vond ik jammer.
Ik vatte voor mijn broer even samen waar een gedicht over ging.
- Ik had je moeten bellen, lief
Dat lief eindigde met opengesneden polsen in het bad met als oorzaak het feit dat de ik zijn snikkel in een ander stak.
Mijn broer: 'Dus zo timide is hij niet.'