postzegel denken

De stemming op de jaarvergadering van de tuinders was geen gezellige. Dit jaar is er een verdere tweedeling ontstaan tussen het nieuwe bestuur dat allerlei zaken aanpakt om het complex en de gemeenschapszin te verbeteren en een groep oude tuinders die tot nu toe de officieuze scepter zwaaide.
Voorbeeld.
Voor het maken van de werkuren is tuingereedschap beschikbaar. De groep Natuurlijk Tuinieren die werd opgericht om een bepaalde strook op het complex te onderhouden, mocht van deze tuinders het gemeenschappelijk gereedschap niet gebruiken. En dat lukte ook nog.

​Tijdens de vergadering werden allerlei initiatieven besproken waaronder het entree waar nieuwe bloemen en struiken waren aangeplant.
Een tuinder loopt van achter uit de zaal naar de interruptiemicrofoon. Hij heeft een A4 onder zijn arm geklemd. Dit is de vijfde keer dat hij naar voren loopt.
Hoeveel dat geintje wel niet gekost heeft?
Niets.
De man
De vergadering gaat door. Er wordt verteld dat de zeshonderd aspirantleden worden aangeschreven voor een informatiebijeenkomst.
​De tuinder staat al weer bij de microfoon.
Hoeveel dat geintje wel niet gaat kosten?
Eh... koffie en thee.
Misschien dat iemand hem even moet vertellen dat we tegenwoordig de mogelijkheid hebben te mailen.