Het liep een beetje anders.
Ik deed redelijk veel, maar er was niemand in het laantje om uit te wisselen hoe fijn het was om hier in de verscholen wereld te zitten. De geluiden die over de tuin waaiden maakten het er niet beter op. Iedereen had het leuk.
Natuurlijk weet ik dat als ik midden in dat gewoel had gestaan ik doodongelukkig zou zijn geweest, maar ja. Een mens is gemaakt om te verlangen.
Die ochtend had ik een klein rondje gedaan, om in ieder geval iets van dat gevoel binnen te halen, maar te vroeg. Het was nog niet op gang. Uiteindelijk dacht ik om zes uur dat ik misschien toch even moest gaan kijken hóe leuk anderen het hadden. Maar zonder doel fietst het raar. Dus werd het doel een fles wijn kopen. In west zit een ontzettend leuk café tegenover de AH. Het was niet gierend druk. De mensen leken leuk. De sfeer goed. En ik durfde niet naar binnen.